keyboard_arrow_left keyboard_arrow_up

Книга пророка Исаии глава 63

Ἠσαΐας 63

Подстрочный перевод Библии

1 Τίς Кто οὗτος это παραγινόμενος приходящий ἐξ из Εδωμ, Едома, ἐρύθημα красные ἱματίων ткани ἐκ из Βοσορ, Восора, οὕτως этот ὡραῖος прекрасный ἐν в στολῇ одеянии βίᾳ силы μετὰ с ἰσχύος могуществом? ἐγὼ Я διαλέγομαι говорю δικαιοσύνην правду καὶ и κρίσιν суд σωτηρίου. спасения.2 διὰ Из-за τί чего σου Твои ἐρυθρὰ красные τὰ ἱμάτια ткани καὶ и τὰ ἐνδύματά одежды σου Твои ὡς как ἀπὸ от πατητοῦ вытапченного ληνοῦ точила?3 πλήρης Полный καταπεπατημένης, вытаптывания, καὶ и τῶν [из] ἐθνῶν народов οὐκ не ἔστιν есть ἀνὴρ человек μετ᾽ со ἐμοῦ, Мной, καὶ и κατεπάτησα вытоптал αὐτοὺς их ἐν в θυμῷ ярости καὶ и κατέθλασα стёр αὐτοὺς их ὡς как γῆν землю καὶ и κατήγαγον свёл τὸ αἷμα кровь αὐτῶν их εἰς в γῆν. землю.4 ἡμέρα День γὰρ ведь ἀνταποδόσεως воздания ἐπῆλθεν пришёл αὐτοῖς, им, καὶ и ἐνιαυτὸς год λυτρώσεως избавления πάρεστιν. присутствует.5 καὶ И ἐπέβλεψα, взглянул, καὶ и οὐδεὶς никто βοηθός· помощник; καὶ и προσενόησα, обратил внимание, καὶ и οὐθεὶς никто ἀντελαμβάνετο· принял участие; καὶ и ἐρρύσατο избавила αὐτοὺς их βραχίων рука μου, Моя́, καὶ и θυμός ярость μου Моя́ ἐπέστη. приблизилась.6 καὶ И κατεπάτησα вытоптал αὐτοὺς их τῇ ὀργῇ гневом μου Моим καὶ и κατήγαγον свёл τὸ αἷμα кровь αὐτῶν их εἰς в γῆν. землю.7 Τὸν ἔλεον Милость κυρίου Го́спода ἐμνήσθην, Я вспомнил, τὰς ἀρετὰς совершенства κυρίου Го́спода ἐν во πᾶσιν, всех, οἷς которым κύριος Господь ἡμῖν нам ἀνταποδίδωσιν· воздаёт; κύριος Господь κριτὴς судья ἀγαθὸς добрый τῷ οἴκῳ дому Ισραηλ, Израиля, ἐπάγει наводит ἡμῖν [на] нас κατὰ по τὸ ἔλεος милости αὐτοῦ Его καὶ и κατὰ по τὸ πλῆθος множеству τῆς δικαιοσύνης праведности αὐτοῦ. Его.8 καὶ И εἶπεν сказал: Οὐχ [Разве] не λαός народ μου Мой? τέκνα Дети οὐ нет μὴ не ἀθετήσωσιν отвергнутся. καὶ И ἐγένετο сделалось αὐτοῖς им εἰς в σωτηρίαν спасение9 ἐκ от πάσης всякого θλίψεως. угнетения. οὐ Не πρέσβυς старейшина οὐδὲ и не ἄγγελος, ангел, ἀλλ᾽ но αὐτὸς Сам κύριος Господь ἔσωσεν спас αὐτοὺς их διὰ из-за τὸ ἀγαπᾶν любить αὐτοὺς их καὶ и φείδεσθαι щадить αὐτῶν· их; αὐτὸς Сам ἐλυτρώσατο освободил αὐτοὺς их καὶ и ἀνέλαβεν взял αὐτοὺς их καὶ и ὕψωσεν возвысил αὐτοὺς их πάσας [во] все τὰς ἡμέρας дни τοῦ αἰῶνος. ве́ка.10 αὐτοὶ Они δὲ же ἠπείθησαν не покорились καὶ и παρώξυναν раздражили τὸ πνεῦμα Дух τὸ ἅγιον Святой αὐτοῦ· Его; καὶ и ἐστράφη повернулся αὐτοῖς им εἰς во ἔχθραν, вражду, καὶ и αὐτὸς Он ἐπολέμησεν воевал αὐτούς. [против] них.11 καὶ И ἐμνήσθη вспомнил ἡμερῶν дни αἰωνίων вечные ἀναβιβάσας выведший ἐκ из τῆς γῆς земли́ τὸν ποιμένα пастуха τῶν προβάτων· овец; ποῦ где ἐστιν есть θεὶς вложивший ἐν в αὐτοῖς них τὸ πνεῦμα Дух τὸ ἅγιον Святой12 ἀγαγὼν приведшая τῇ δεξιᾷ правой [рукой] Μωυσῆν, Моисея, βραχίων рука τῆς δόξης славы αὐτοῦ Его κατίσχυσεν укрепила ὕδωρ воду ἀπὸ от προσώπου лица́ αὐτοῦ его ποιῆσαι [чтобы] сделать αὐτῷ Ему ὄνομα имя αἰώνιον. вечное.13 ἤγαγεν Провёл αὐτοὺς их διὰ через τῆς ἀβύσσου бездну ὡς как ἵππον коня δι᾽ через ἐρήμου, пустыню, καὶ и οὐκ не ἐκοπίασαν. утомился.14 καὶ И ὡς как κτήνη скот διὰ через πεδίου, поле, κατέβη сошёл πνεῦμα Дух παρὰ от κυρίου Го́спода καὶ и ὡδήγησεν повёл αὐτούς· их; οὕτως так ἤγαγες провёл τὸν λαόν народ σου твой ποιῆσαι [чтобы] сделать σεαυτῷ Себе ὄνομα имя δόξης. славы.15 Ἐπίστρεψον Обратись ἐκ с τοῦ οὐρανοῦ неба καὶ и ἰδὲ посмотри ἐκ из τοῦ οἴκου до́ма τοῦ ἁγίου святого σου Твоего καὶ и δόξης· славы; ποῦ где ἐστιν есть ζῆλός ревность σου Твоя καὶ и ἰσχύς сила σου Твоя ποῦ где ἐστιν есть τὸ πλῆθος множество τοῦ ἐλέους милости σου Твоей καὶ и τῶν οἰκτιρμῶν отзывчивости σου, Твоей, ὅτι потому что ἀνέσχου терпел ἡμῶν нас16 σὺ Ты γὰρ ведь ἡμῶν наш εἶ есть πατήρ, Отец, ὅτι потому что Αβρααμ Авраам οὐκ не ἔγνω узнал ἡμᾶς, нас, καὶ и Ισραηλ Израиль οὐκ не ἐπέγνω узнал ἡμᾶς, нас, ἀλλὰ но σύ, Ты, κύριε, Господь, πατὴρ Отец ἡμῶν· наш; ῥῦσαι избавь ἡμᾶς, нас, ἀπ᾽ от ἀρχῆς нача́ла τὸ ὄνομά имя σου Твоё ἐφ᾽ на ἡμᾶς нас ἐστιν. есть.17 τί Зачем ἐπλάνησας уклонил ἡμᾶς, нас, κύριε, Господи, ἀπὸ от τῆς ὁδοῦ пути σου, Твоего, ἐσκλήρυνας ожесточил ἡμῶν наши τὰς καρδίας сердца́ τοῦ [чтобы] μὴ не φοβεῖσθαί бояться σε Тебя? ἐπίστρεψον Обратись διὰ из-за τοὺς δούλους рабов σου, Твоих, διὰ из-за τὰς φυλὰς племён τῆς κληρονομίας наследства σου, Твоего,18 ἵνα чтобы μικρὸν [через] малое [время] κληρονομήσωμεν мы унаследуем τοῦ ὄρους горы́ τοῦ ἁγίου святые σου, Твои, οἱ ὑπεναντίοι противники ἡμῶν наши κατεπάτησαν попрали τὸ ἁγίασμά святыню σου. Твою.19 ἐγενόμεθα Сделались ὡς как τὸ ἀπ᾽ от ἀρχῆς, нача́ла, ὅτε когда οὐκ не ἦρξας предводил ἡμῶν нас οὐδὲ и не ἐπεκλήθη было названо τὸ ὄνομά имя σου Твоё ἐφ᾽ на ἡμᾶς. нас.