keyboard_arrow_left keyboard_arrow_up

Книга пророка Ионы глава 2

Ἰωνᾶς 2

Подстрочный перевод Библии

1 Καὶ И προσέταξεν приказал κύριος Господь κήτει киту μεγάλῳ великому καταπιεῖν проглотить τὸν Ιωναν· Иону; καὶ и ἦν был Ιωνας Иона ἐν в τῇ κοιλίᾳ утробе τοῦ κήτους кита τρεῖς три ἡμέρας дня καὶ и τρεῖς три νύκτας. но́чи.2 καὶ И προσηύξατο помолился Ιωνας Иона πρὸς к κύριον Господу τὸν θεὸν Богу αὐτοῦ его ἐκ из τῆς κοιλίας утробы τοῦ κήτους кита3 καὶ и εἶπεν сказал: Ἐβόησα Я воззвал ἐν в θλίψει угнетении μου моём πρὸς к κύριον Господу τὸν θεόν Богу μου, моему, καὶ и εἰςήκουσέν Он услышал μου· меня; ἐκ из κοιλίας утробы ᾅδου ада κραυγῆς крик μου мой ἤκουσας Ты услышал φωνῆς голос μου. мой.4 ἀπέρριψάς Ты вверг με меня εἰς в βάθη глуби́ны καρδίας се́рдца θαλάσσης, мо́ря, καὶ и ποταμοί ре́ки με меня ἐκύκλωσαν· окружили; πάντες все οἱ μετεωρισμοί гребни σου Твои καὶ и τὰ κύματά во́лны σου Твои ἐπ᾽ над ἐμὲ мной διῆλθον. прошли.5 καὶ И ἐγὼ я εἶπα сказал: Ἀπῶσμαι Отринулся я ἐξ от ὀφθαλμῶν глаз σου· Твоих; ἆρα разве προσθήσω прибегну τοῦ [чтобы] ἐπιβλέψαι посмотреть πρὸς на τὸν ναὸν Храм τὸν ἅγιόν святой σου Твой6 περιεχύθη объяла ὕδωρ вода μοι меня ἕως до ψυχῆς, души́, ἄβυσσος бездна ἐκύκλωσέν заключила με меня ἐσχάτη, до конца, ἔδυ зашла κεφαλή голова μου моя εἰς в σχισμὰς расщелины ὀρέων. гор.7 κατέβην Я сошёл εἰς в γῆν, землю, ἧς [в] которой οἱ μοχλοὶ запоры αὐτῆς её κάτοχοι сдерживают αἰώνιοι, вовек, καὶ и ἀναβήτω поднялось φθορὰ тление ζωῆς жизни μου, моей, κύριε Господь θεός Бог μου. мой.8 ἐν В τῷ ἐκλείπειν изнеможении ἀπ᾽ от ἐμοῦ меня τὴν ψυχήν душа́ μου моя τοῦ κυρίου Го́спода ἐμνήσθην, я вспомнил, καὶ и ἔλθοι дошла πρὸς к σὲ тебе προσευχή молитва μου моя εἰς в ναὸν Храм ἅγιόν святой σου. Твой.9 φυλασσόμενοι Любящие μάταια тщетных καὶ и ψευδῆ ложных [богов] ἔλεος милость αὐτῶν их ἐγκατέλιπον. оставили.10 ἐγὼ Я δὲ же μετὰ с φωνῆς голосом αἰνέσεως хвалы καὶ и ἐξομολογήσεως благодарения θύσω послужу σοι· Тебе; ὅσα скольким ηὐξάμην, поклялся, ἀποδώσω отдам σοι Тебе σωτηρίου спасения τῷ κυρίῳ. Господу.11 καὶ и προσετάγη повелел [Бог] τῷ κήτει, киту, καὶ и ἐξέβαλεν изверг τὸν Ιωναν Иону ἐπὶ на τὴν ξηράν. су́шу.